مدح و شهادت امام موسی کاظم علیه‌السلام
آن که آهش در دل هفت آسمان تأثیر داشت روزها در کنج زندان نالۀ شبگیر داشت باب حاجات خلایق بود و پیش اهل فضل باب جود و بخشش او یک جهان تفسیر داشت آفـتـابـی ذره پـرور بود در مُـلک وجود مُلک دلها را به مهر خویش در تسخیر داشت لب زحق گوئی نمی بست آن امام راستین گرچه روز وشب به پا وگردنش زنجیرداشت بیمی از روبه مرامان جهان در دل نداشت شیر در زنجیر بود و ناله ای چون شیرداشت روزها را روزه بود و شام در راز و نیاز با چنین اخلاص و تقوا جنگ با تزویر داشت من نمی دانم چرا آن زندگی بخش جهان از تمام زندگانی جان و قلبی سیر داشت ای «وفائی» روز آزادی از آن زندان مدام بر سـر سـجادۀ سبـز دعـا تکـبیر داشت |